Məkan – insanın daxili əks-sədası
Hər bir məkan, insanın iç dünyasının səssiz bir tərcüməsidir. Biz yaşadığımız, işlədiyimiz, dincəldiyimiz məkanları yalnız fiziki obyektlər kimi qəbul etmirik; əksinə, onlar bizə öz daxili halımız haqqında ipucları verir. Məkan – ruhun təkrarı, enerjinin davamı və hisslərin səssiz əks-sədasıdır.
Biz bir otağa daxil olanda heç nə demədən onu “hiss edirik”. Rənglər, formasiyalar, işıq səviyyəsi, toxumalar, hətta sükutun özü belə daxilimizdə bir rezonans yaradır. Bu rezonans ya sakitləşdirir, ya da narahat edir. Çünki məkanın dili hisslərin dilidir.
Məkanın ruhu necə yaranır?
Məkanı sadəcə mebel, divar və dekor parçaları yaratmır. Məkanı yaradan harmoniya, nəfəs alan boşluq və insanın ona yüklədiyi enerjidir.
-
Rəng – insanın emosional ritmini tənzimləyir. Yumşaq tonlar sakitlik verir, dərin tonlar düşüncəni dərinləşdirir, parlaq rənglər enerji bəxş edir.
-
İşıq – həyatın nəfəsidir. Təbii işıq hər məkana canlılıq, süni işıq isə yön və ton qazandırır.
-
Toxuma və material – məkanın toxunuş hissidir. Taxta isitdiyi, daş sabitlik verdiyi, metal isə dinamizm hiss etdirdiyi üçün təsadüfi seçilmir.
İnsanın daxili halı məkanı necə formalaşdırır?
Bir insanın iç dünyası dəyişdikcə, yaşadığı məkan da dəyişir. Bu, bəzən fərqinə varmadığımız bir prosesdir. Məsələn, ruhən yorğun olan insan məkanda daha az əşya, daha çox boşluq axtarır. Daxili qarışıqlıq dövrlərində isə, məkan çox vaxt daha qarışıq, nizamsız olur.
Beləliklə, məkan bizim daxili fəslimizi göstərən səssiz bir güzgüdür.
Məkanın insan üzərində təsiri
Məkan yalnız daxili halımızı əks etdirmir, onu həm də şəkilləndirir.
Yəni bu əlaqə iki tərəflidir:
-
Sakit məkanlar insanı sakitləşdirir.
-
Darıxdırıcı məkanlar ruhu boğur.
-
Aydın, nəfəs alan məkan isə insana güvən, sabitlik və yüngüllük verir.
Bu səbəbdən, məkan planlaması yalnız estetik bir seçim deyil – psixoloji və emosional bir qərardır.
Məkan insanın davamıdır
Hər kəsin daxilində bir ritm, bir ton, bir nəfəs var. Məkan da həmin ritmi öz formasında təkrar edir. Məhz buna görə:
-
Yavaş yaşayan insanlar minimalizmə yaxınlaşır.
-
Romantik ruhlu insanlar yumşaq işıq və toxumalara yönəlir.
-
Yaradıcılıq enerjisi yüksək insanlar isə dinamik formalar və açıq sahələrə ehtiyac duyurlar.
Məkan bizi bizə qaytarır. İçimizdə unudulan səsləri xatırladır. Düşüncələri yumşaldır və nəfəsimizi tənzimləyir.
Nəticə
Məkan yalnız bir otaq, bir bina və ya bir quruluş deyil. O, insanın daxili aləminin səssiz davamıdır. Ona görə də məkan seçimi və onunla davranışımız, əslində, özümüzə münasibətimizin bir güzgüsüdür.